Kontaktowanie się 1-1-2

Dzwonienie w nagłych wypadkach

Informacje uzyskane od osoby dzwoniącej są istotne dla ratowników, którzy chcą ocenić, co się wydarzyło i jak wygląda sytuacja na miejscu.

Decyzje o tym, którzy respondenci zostaną wysłani i priorytet odpowiedzi, są podejmowane na podstawie informacji podanych przez osobę kontaktującą się z 1-1-2 z danej lokalizacji. Prosimy o uwzględnienie czasu na rozmowę i próbę przedstawienia jak najjaśniejszego obrazu tego, co się dzieje.

Możesz spodziewać się stresu, strachu i chaosu w sytuacjach awaryjnych. Wszystko przebiega znacznie wolniej, gdy jest dużo presji. Jeśli wiesz, jak reagować, łatwiej jest poradzić sobie ze stresem. To tworzy cenny czas, który często może rozróżnić życie od śmierci. Aby to zrobić, dobrze jest być przygotowanym na odpowiedź na te pytania:

• Gdzie jest incydent?
• Co się stało?
• Gdy?
• Kim jesteś?

Nie rozłączaj się. Operator alarmowy decyduje, kiedy ma wystarczająco dużo informacji.

Po zakończeniu rozmowy ważne jest, aby monitorować osobę chorą lub ranną oraz przygotować się na przybycie służb ratunkowych i zapewnić jego bezpieczeństwo.

• Jeśli stan pacjenta się pogorszy, skontaktuj się ponownie z numerem 1-1-2.
• Otwórz drzwi lub przynajmniej sprawdź, czy nie są zamknięte.
• Bądź czujny na ratowników, którzy już jadą.
• Przyjmij ratowników po ich przybyciu.

Jeśli nie masz pewności, czy skontaktować się z numerem 112, zadzwoń pod numer 112.

Wszystkie rozmowy z numerem 112 Islandia są nagrywane.

Możesz zadzwonić pod numer 1-1-2 Islandia nawet jeśli jesteś za granicą. W takim przypadku zadzwoń pod numer +354 570 2112

Możesz zadzwonić pod numer 1-1-2 przez satelitę. W takim przypadku zadzwoń pod numer +354 809 0112

1-1-2 jest dla dzieci

Zgłoszenia do Służb Ochrony Dzieci należy składać za pośrednictwem telefonu 1-1-2.

Zgodnie z islandzką ustawą o ochronie dzieci, głównym celem ochrony dzieci jest zapewnienie, że dzieci (zdefiniowane jako osoby poniżej 18 roku życia) są wychowywane w zadowalających warunkach. Ustawa obejmuje również nienarodzone dzieci, jeśli ich życie lub dobrostan mogą być zagrożone przez zachowanie matki lub jeśli jest ona poddawana przemocy lub nadużyciom.

Na Islandii obowiązuje system obowiązkowego zgłaszania zdarzeń, w ramach którego zarówno społeczeństwo, jak i specjaliści mają obowiązek powiadomienia lokalnego Komitetu Ochrony Dzieci o przypadkach jakiegokolwiek zagrożenia dla dziecka.

Wszystkie dzieci mają prawo do ochrony przed przemocą. Dorośli są odpowiedzialni za ochronę tego prawa. Wszyscy powinniśmy troszczyć się o dobro dzieci.. Jeśli martwisz się o dziecko i uważasz, że jego rodzice nie są w stanie zapewnić mu odpowiedniej opieki, powinieneś to zgłosić.

Ratownicy medyczni

W Islandii jest tylko jeden numer alarmowy. Dlatego 1-1-2 odgrywa ważną rolę w łączeniu potrzebujących z odpowiednimi osobami reagującymi. Prośby, które przychodzą pod numer 1-1-2, są zatem bardzo zróżnicowane i nie wszystkie są oparte na wypadkach lub nagłej chorobie. 1-1-2 wezwie odpowiedniego ratownika, który uda się na miejsce i zapewni potrzebne usługi. Obejmują one:

• Departament Ochrony Ludności i Zarządzania Kryzysowego Komisarza Krajowego Policji Islandzkiej
• Usługi ochrony dzieci
• Straż Przybrzeżna
• Policja
• Islandzki Czerwony Krzyż
• Stowarzyszenie ICE-SAR
• Straże pożarne
• Islandzka Administracja Dróg i Wybrzeża (IRCA)

Więcej na temat 1-1-2 partnerów strategicznych (w języku islandzkim).

Obsługa żądań

Po skontaktowaniu się z numerem 112 numer telefonu i lokalizacja wyświetlają się na ekranie operatora alarmowego, jeśli są dostępne. Operator alarmowy pyta o charakter prośby i o więcej informacji w zależności od przypadku.

Neyðarlínan ma system jakości obejmujący setki procesów, od pytania o miejsce zdarzenia, po instrukcje dotyczące porodu w samochodzie. Procesy te są wbudowane w systemy komputerowe i krok po kroku wspierają operatora awaryjnego w ustalaniu niezbędnego priorytetu reakcji. Gdy dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, system powiadamia odpowiednich ratowników.

Prośby mieszczą się w wielu różnych kategoriach

Przegląd pokazujący prośby o pomoc w nagłych wypadkach od 2017 do 2021 r. Najczęstsze prośby dotyczą pomocy policyjnej, transportu karetką, choroby i wypadków. Inne obejmują poszukiwania i ratownictwo, przemoc domową, ochronę dzieci i pomoc straży pożarnej.

Wszystkie prośby są sortowane według kategorii priorytetowych.

• Priorytet 1 to sytuacja zagrażająca życiu, mająca najwyższy priorytet. Na przykład wysłanie całej straży pożarnej, wypadek masowy lub wypadek z udziałem jednej osoby i ciężkimi obrażeniami.
• Priorytet 2 ma następny najwyższy priorytet. Karetka pogotowia i/lub inny zespół ratunkowy są wysyłane w pierwszej kolejności, ale sytuacja nie zagraża życiu.
• Priorytet 3 to incydent wymagający natychmiastowej pomocy bez żadnego priorytetu. Na przykład akcja lokalna, do której nie potrzeba wielu osób.
• Priorytet 4 to prośba, która jest wstrzymana przez inne projekty u kierownika projektu na stacji. Może to być coś, co ma jakiś limit czasowy, na przykład przeniesienie pacjenta między instytucjami z powodu badań lub operacji.